Het onderwerp Next Nature en het concept regeneratief heeft mijn aan het denken gezet: met betrekking tot het uitwerken van mijn onderzoek, mijn rol als technoloog, de consequenties van mijn acties en het verschil tussen sustainability en regeneratief.

Ik kan mijzelf goed herinneren aan het begin van mijn studie. Ik viel toen precies onder de omschrijving van Koen van Mensvoort. Ik wilde toen alles controleren in de wereld en daarbij wilde ik ideeën verzinnen die dat mogelijk maakte, om de wereld een beter plek te maken. Na enige tijd op mijn studie te zitten ben ik mijzelf gaan verdiepen in een nieuwe richting dan voorheen. De natuur is mij meer gaan interesseren en met de maatschappelijke kwesties van tegenwoordig begint de realisatie voor mij en voor vele anderen in de samenleving te vormen dat het klimaat verandert. We zitten in Nederland in een energie transitie met het aanleggen van windmolenparken, sommigen leggen zonnepanelen op daken, sommigen leggen een warmtepomp aan, enzovoort. Dit is een vorm van sustainability om als mensheid ervoor te zorgen dat wij onszelf kunnen voorzien van energie. En zoals Koen van Mensvoort aangeeft we proberen alles te controleren en op te lossen. Alleen moeten we ons goed bewust zijn van de gevolgen van onze acties.

In mijn onderzoek voor mijn onderwerp is gebleken bijvoorbeeld dat windmolens een probleem met zich mee brengen waar nog niet veel aandacht voor is geweest. Wat wel bekend is, is dat mensen er overlast van hebben en dat het netwerk het niet aan kan op het moment. Alleen het probleem dat is opgedoken uit mijn onderzoek, is dat vogels en vleermuizen massaal dood gevonden worden uit talloze rapporten in andere onderzoeken verwezen in mijn sommige wetenschappelijke artikelen vermeld in mijn onderzoek. Voor vogels is er al een antwoord op het probleem gevonden. Tegenwoordig zijn windmolens voorzien van lampen om vogels af te schikken of om gebruik te maken van visuele stimulanten van vogels dat hun de windmolens doen ontwijken. Vleermuizen daarentegen hebben een andere aanpak nodig. Voor vleermuizen zijn onderzoekers er achter gekomen dat windmolens uit gezet kunnen in de avond omdat er toevallig meestal weinig wind is in de avond. Verder is er alleen nog geen definitieve oplossing om vleermuizen af te weren. En aangezien sommige vleermuis soorten van nature opzoek zijn naar bomen of hoge objecten om tegen aan te vliegen. Om daar een nest te maken of om te slapen, en op die manier sterven sommige vleermuizen door aanraking met de wieken van windmolens, of anders door barotrauma.

Verder zijn er vele andere ontwikkelingen in de maatschappij aan de hand op het moment. Neem bijvoorbeeld de controverses omtrent de ijzerfabriek van IJmuiden, of de aardbevingen in Groningen, of de stikstof maatregelen, of de maatregelen van onze boeren. Of vele andere fiasco’s afkomstig uit de bedrijf sector zoals de teerput van Vasse en vele andere voorbeelden zijn te noemen. Voor deze problemen kunnen we allemaal oplossingen voor bedenken, maar we moeten er sterk van bewust zijn dat er allemaal gevolgen aan gepaard zijn.

Wat hoopgevend is over dit onderwerp en volgens Koen van Mensvoort, is dat machinelearning een voorbeeld kan zijn van een regeneratief ontwerp. Wat ook toevallig is aangezien ik een concepten heb onderzocht met betrekken tot machine learning en evolutionaire neurale netwerken een geavanceerdere versie van deeplearning.