Inhoud
Je leest blogs, literatuur en hebt (een of meerdere ) tech-events bezocht zodat je op de hoogte bent van de laatste technologische ontwikkelingen. Maak dit aantoonbaar op je blog.
Ik heb 2 techevents bezocht, één fysiek (Generation Discover festival) en één online vanwege corona (Revolutie op de werkvloer).
Generation Discover:
Dit techevent heb ik bezocht voor corona, maar het was zeker een leerzaam en leuk event en bracht nieuwe technologische ontwikkelen erg naar voren. In het building block One of a Kind kun je hier uitgebreid over lezen (onder het kopje Event).
Revolutie op de werkvloer:
Daarnaast heb ik in de coronatijd ook nog een online event gevolgd. In de beschrijving stond dat er wordt besproken wat de ontwikkelingen rondom kunstmatige intelligentie op de werkvloer zullen zijn. Ik vind zelf kunstmatige intelligentie erg interessant, omdat ik het fascinerend vind dat machines op een dag zelf kunnen denken, en wij dan met ze kunnen samenwerken om mooie doelen te behalen. Dan is dit event erg toepasselijk, want ik denk dat op de werkvloer kunstmatige intelligentie de meeste impact zal hebben. Ik verwacht meer te leren over kunstmatige intelligentie over het algemeen, maar vooral dus wat dit voor onze werkvloer zal gaan betekenen (of we bijvoorbeeld minder zelf hoeven te doen of zelfs onze banen kunnen verliezen door de opkomst van kunstmatige intellligentie). Hieronder nog het participatiebewijs van het event.
Rina Joosten (de spreker) begon met de vraag wat de toekomst van werk zal zijn en wat de rol van kunstmatige intelligentie hierin zou zijn. Ze kwam met behoorlijk harde statements zoals: “de mens is slecht in staat de toekomst te voorspellen”. Ze ging hierop verder over hoe we technologie hiervoor kunnen inzetten. We willen robots het gevaarlijke, vieze werk laten doen, of het werk waar de mens in tekort komt. Hierop ging ze verder bij het feit dat mensen irrationeel zijn, vooral bij sollicitaties. Rita beschreef hoe mensen bij sollicitatiegesprekken vaak kiezen voor de mensen die het meest op hun lijken, dit kan echter op de werkplek catastrofaal zijn, want mensen nemen irrationele beslissingen. Ook is uit onderzoek gebleken dat sollicitaties te lang duren en structuur voor betere resultaten zorgt. De onderzoeksvraag van Rita hierop was: “wat als we gestructureerde interviews kunnen digitaliseren?”. Kunstmatige intelligentie was volgens haar de oplossing, zij laten namelijk persoonlijke kenmerken buiten beschouwing (zoals afkomst en cultuur). Mensen vooroordelen vaak over bepaalde culturen en door kunstmatige intelligentie in te zetten, wordt dat voorkomen. Ze ging ook verder over hoe de combinatie van mens en machine veel effectiever is dan alleen machine en gaf hier als voorbeeld radiologie. Machines zullen grotendeels het kenniswerk overnemen, maar het menselijk contact moet nog echt door de artsen worden gedaan. Hierbij gaf ze wel duidelijk aan dat toegang tot data van essentie is voor machines om samen te kunnen werken met mensen, en daar hebben veel mensen nu nog moeite mee. Ze sloot af met een mooi statement: “de wereld verandert erg snel, dit vraagt om innovatie, creativiteit en vooral samenwerking”.
Ik heb daarnaast ook nog wat artikelen gelezen over technologische ontwikkelen:
https://www.jarnoduursma.nl/kunstmatige-intelligentie-toepassingen/
In dit artikel wordt besproken hoe kunstmatige intelligentie steeds meer toepasbaar begint te worden. “Er zijn al off the shelve-oplossingen van Amazon en Microsoft die het mogelijk maken AI in te zetten in bedrijfsprocessen, bijvoorbeeld door machines rekening te laten houden met hetgeen ze produceren of controleren.” Ook hebben ze het over een slimme wasmachine die in productie is die van alles bijhoudt voor je; hoeveel wasmiddel erin moet, hoeveel was je gemiddeld draait, het bestellen van nieuwe wasmiddel wanneer deze op is en hij let zelfs op energieverbruik. Ik vond dit artikel interessant omdat ik kunstmatige intelligentie een heel leuk onderwerp vind en ik met dit artikel ook echt concrete toepassingen kon lezen.
Dit artikel beschrijft hoe we in de toekomst naar een gebruiksvriendelijke Human Machine Interface kunnen overstappen. “Tijdens het productieproces wordt vaak meer data verzameld dan een gebruiker nodig heeft. Door goed te kijken naar de informatiebehoefte van de gebruiker en gebruikers in de juiste gebruikersgroepen te verdelen, kan de verzamelde data verdeeld worden over de relevante gebruikersgroepen. Zo heeft de gebruiker toegang tot alle informatie die nodig is voor het uitvoeren van zijn taken, zonder in verwarring te worden gebracht door een overvloed aan (onnodige) informatie.” Ik heb dit artikel gelezen omdat ik nog niet zo heel bekend was met HMI, maar nu ik dit heb gelezen, realiseer ik me dat dit wel een hele belangrijke technologische ontwikkeling is. Vooral omdat we dus in de toekomst met een gebruiksvriendelijke HMI ervoor kunnen zorgen dat er tijd wordt bespaard bij werkprocessen en minder fouten worden gemaakt. En tijd is geld zeggen ze altijd.
Het laatste artikel dat ik heb bekeken, gaf mij een overzicht van de belangrijkste trends van technologische ontwikkelingen van 2020. Er werden 8 trends besproken, maar de meest interessante vond ik wel de trend over Human Augmentation. “Human Augmentation (menselijke verbetering) is het gebruik van technologie en wetenschap om de cognitieve en fysieke ervaringen en prestaties van mensen te verbeteren.” Hierbij moest ik denken aan een exo-skelet, wat ik een heel gaaf concept vind en ik denk ook dat dit in de toekomst gebruikt zal worden.
Na deze artikelen te hebben gelezen en de techevents bijgewoond te hebben, ben ik gaan nadenken over welke sector mij interessant zou lijken om onderzoek naar te doen. In het techevent van “Revolutie op de werkvloer” werd gesproken over hoe de combinatie van mens en machine in de radiologie toegepast zou kunnen worden. In het artikel over de gebruiksvriendelijke HMI werd gesproken over het verzamelen van de data van de gebruiker, om werkprocessen te versnellen en te verbeteren. Hierop kwam ik met een idee om dus onderzoek te gaan doen naar de sector “Gezondheid en Welzijn”, en dan wil ik het concept van data verzamelen toepasbaar maken in de zorgsector. In het kopje “Onderzoek” leg ik meer uit over de bronnen die ik hierbij heb gebruikt en de onderzoekvraag behandel ik ook. In het kopje “Resultaat” ga ik meer in op het concept dat ik wil bedenken om de onderzoeksvraag aan te pakken.
Onderzoek
Je voert een onderzoek uit naar de sector van jouw keuze en houdt daarbij rekening met: Bronnen (Je hebt relevante bronnen op een correcte wijze verwerkt in tekst en bronnenlijst zodanig dat anderen een goed inzicht krijgen in je onderbouwing); Onderzoeksdoel (Je hebt het onderzoeksdoel zodanig afgebakend dat je een onderzoeksvraag kunt formuleren); Onderzoeksmethode (Je kan een onderzoeksmethode selecteren en uitwerken zodanig dat je daarmee een antwoord kunt vinden op de onderzoeksvraag); Data (Je weet data te verzamelen en weer te geven zodanig dat je conclusies kunt trekken en aanbevelingen kunt doen); Reflecteren (Je kunt zodanig op je eigen onderzoek reflecteren dat de sterke en zwakke punten van het onderzoek en jouw rol daarin duidelijk worden); Respect (Je gaat zodanig met je onderzoeksomgeving en deelnemers om dat je hiermee respect toont).
Om te beginnen heb ik dus gekozen voor de sector “Gezondheid en Welzijn”. Uit de artikelen en bijgewoonde techevents hiervoor leek dit mij een gepaste sector om te kiezen, maar ook omdat dit een sector is waar ik eigenlijk altijd afstand van heb gehouden en waarvan ik wist dat ik er niet in wilde werken. Ik ben meer een oplossingsgericht persoon, dus ik wil juist voorkomen dat mensen in bijvoorbeeld een ziekenhuis terechtkomen. Dit kan door middel van het bedenken van producten of diensten die deze mensen kunnen helpen, dit gaat dan vaak gepaard met technologie. Ik vind dus dat technologie en oplossingsgericht denken goed samen gaan, daarom heb ik ook voor deze studie gekozen. Maar ik dacht, wat nou als ik een oplossing kan verzinnen door middel van technologie die de sector Gezondheid en Welzijn zou kunnen helpen? Dit leek mij interessant om te onderzoeken en daarom heb ik voor deze sector gekozen voor dit building block. Ik ben verder hierover gaan nadenken, maar ben ook gaan kijken naar wat ik leuk en interessant vind. Ik hou heel erg van gamen, en in combinatie met gezondheid ben ik op het onderwerp “neurogames” gekomen. In dit kopje beschrijf ik hoe ik mijn onderzoek hiernaar heb gedaan (middels bronnen).
Bronnen:
De eerste blog waar ik op kwam was deze: https://www.extendlimits.nl/nl/artikel/neurogames_de_toekomst_van_gamen
Hierin wordt het principe van neurogames uitgelegd, dat “je zenuwstelsel gekoppeld kan worden aan een game”. In dit artikel wordt beschreven hoe neurogames toegepast kunnen worden in het onderwijs (denk aan een andere manier van lesgeven), maar ook in de zorg, en dan vooral therapeutisch. Ik wil hier mijn onderzoek op focussen en hier ook een onderzoeksvraag voor bedenken en beantwoorden. Ik heb zelf met persoonlijke problemen gezeten en dit heeft zeker een impact op je leven. Ik game al eigenlijk heel m’n leven en ik zie dit dan ook als een soort “ontsnapping”. Maar zou het niet tof zijn als er ook een “behandeling” of “oplossing” zou zijn voor mensen met serieuze mentale problemen? Dat naast het entertainende gedeelte van gamen, het ook nog echt als hulpmiddel kan worden gebruikt in de therapie? Dit is ook de reden waarom ik specifiek voor het therapeutische gedeelte van de sector “Gezondheid en Welzijn” kies.
De tweede bron die ik heb gebruikt is een filmpje op Youtube: https://www.youtube.com/watch?v=NIO4p1g_Hvo
Hierin legt Michael Stoudt uit hoe neurogames een impact kunnen hebben op het genezen van de geest. Hij beschrijft hoe neurogames de pijn van iemand weg kan halen, door het te focussen op iets anders (in dit geval de game). Het zenuwstelsel is zo gefocust op de game doordat deze letterlijk is “aangesloten” hierop, dat de patient fysieke, maar ook emotionele pijn vergeet.
De derde bron die ik heb gebruikt is nog een blogpost op Vice: https://www.vice.com/nl/article/z4mmy8/our-brains-will-be-hacked-tracked-and-data-mined
Dit artikel heeft het er vooral over hoe data uit je brein kan worden gehaald en dat de game-industrie hiermee voorop loopt qua ontwikkelingen. Dit kan negatief zijn, maar als we even denken aan de psychologische aspecten hiervoor, zou er dus bepaalde data uit je brein kunnen worden gehaald en kunnen psychologen dit analyseren om de patiënt verder te helpen (met toestemming uiteraard). “EEG data bevat veel informatie, het is heel veelzijdig; een enkel signaal kan heel veel informatie over je vrijgeven. Bijvoorbeeld of je een psychische aandoening hebt, of je verslavingsgevoelig bent, je emoties, je stemming en je smaak.”
Het artikel beschrijft ook hoe neurogames zouden moeten werken in essentie: “Neurogames gebruiken hersen-computer interfaces en elektro-encefalogram (EEG) gadgets om hersensignalen te lezen en ze om te zetten in in-game acties”. Echt een hele waardevolle bron dus vond ik.
Onderzoeksvraag:
Uit het onderzoek middels de bronnen en ook mijn interesse op het gebied van games en het willen oplossen van psychlogische problemen ben ik op deze onderzoeksvraag gekomen:
“Hoe kunnen neurogames op het gebied van de therapeutische zorg positieve invloed uitoefenen en zo een oplossing bieden voor patiënten?”
Na het lezen van al deze bronnen, moest ik bedenken wat het antwoord zou kunnen zijn op de onderzoeksvraag. Neurogames kunnen een positieve invloed hebben in de therapeutische zorg doordat een hersen-computer interface aangesloten wordt op je zenuwstelsel. Hiermee kunnen hersensignalen overgezet worden in data die gebruikt zouden kunnen worden voor psychologen om zo hun patiënt te helpen (de data zou psychoses kunnen lezen, je emoties en stemming lezen of dat je bijvoorbeeld ergens verslavingsgevoelig voor bent). Het is vooral bedoeld om een diagnose te stellen, maar zou ook als behandeling in een later stadium gebruikt kunnen worden. Dit moet wel goed afgesproken zijn i.v.m. privacy en dat deze data ook niet voor verkeerde doeleinden gebruikt kan worden. De oplossing hiervoor beschrijf ik in het volgende kopje bij het concept die ik heb bedacht. Uiteindelijk zou dit een alternatieve behandeling en dus oplossing kunnen zijn voor patiënten met mentale problemen.
Onderzoeksmethode:
De onderzoeksmethode die ik ga gebruiken zijn:
- een interview, deze licht ik extra toe in het volgende kopje.
- literatuuronderzoek, deze heb ik bovenaan dit kopje al toegelicht, door middel van bronnen (blogs, filmpjes).
Data:
Uit de bronnen heb ik informatie kunnen halen dat er dus met hersengolf-tracking data uit je brein kan worden gehaald. Dit wordt door middel van EEG ( elektro-encefalogram ) gadgets gedaan. Nu in combinatie met de informatie uit de bron waarbij uitgelegd wordt dat het principe van neurogames is dat je zenuwstelsel gekoppeld wordt hieraan en Michael Stoudt die zegt dat het zenuwstelsel zich dan niet op pijn, maar op het andere gaat focussen (in-game acties in het geval bij neurogames). Door deze data te combineren met elkaar kan ik de onderzoeksvraag oplossen door een concept te bedenken. Deze wil ik echter pas verder toelichten in het stukje “Resultaat”.
Reflecteren:
Als ik terugkijk op hoe ik mijn onderzoek heb gedaan, ben ik best tevreden hierover. Neurogames is niet een heel bekend en breed onderwerp op dit moment (ik ben wel van mening dat dit nog zeker gaat gebeuren). Hierdoor was het moeilijk om überhaupt bronnen hierover te vinden, laat staan relevante bronnen. Toch heb ik met wat zoekwerk wel nuttige informatie uit bronnen kunnen halen, ik ben dan ook blij dat ik deze kwaliteit heb (om relevante informatie uit stukken tekst te kunnen selecteren). De informatie vind ik ook sterk, die mijn onderzoek goed onderbouwt. Zwakke punt over dit onderzoek is dan helaas wel dat er dus weinig informatie over te vinden is, maar dat is helaas iets waar ik weinig aan kan doen. Ik probeer juist hiermee nieuwe (creatieve) toepassingen te verzinnen zodat er daardoor nieuwe informatie uit naar voren komt. Al met al, denk ik wel dat dit een sterk en goed onderbouwd onderzoek is, met ruimte voor nog meer informatie als deze ter beschikking komt.
Respect:
Ik heb bij boven elke toegelichte bron een link met de URL gezet, dit omdat dit ons ook is aangeleerd vanuit de opleiding, maar ik vind ook dat dit een vorm van respect is naar de auteurs van de artikelen. Anders lijkt het alsof ik de informatie zelf heb verzonnen, maar ik wil juist ook credits geven aan de auteurs van de artikelen door te tonen waar ik mijn informatie voor mijn onderzoek op gebaseerd heb. Verder heb ik me ook netjes gedragen bij beide techevents en bij het interview in het kopje “Resultaat” is de omgang tussen mij en de psycholoog ook met een respectvolle manier verlopen.
Resultaat
1. Als onderzoeker kom je door middel van goed gevonden bronnen en goede argumenten tot een gefundeerde mening over ontwikkelingen op het CMGT-vakgebied in de door jou gekozen sector. Je hebt o.a. gesproken (onderzoeksdata vergaard door een gesprek te voeren) met een expert die in deze sector actief is, liefst een technoloog. Let op: dit is dus geen mede-student of een docent! 2. Je bedenkt en werkt een CMGT-concept uit voor de door jou gekozen sector en je kunt aantonen dat dit concept nog niet in deze sector wordt toegepast maar wel van toegevoegde waarde kan zijn. Let op: je hoeft dit concept niet daadwerkelijk te ontwikkelen maar je zorgt wel voor tekstuele uitleg en enkele grafische uitwerkingen. 3. Daarnaast heb je een artikel geschreven waarin je een technologische ontwikkeling onderzocht hebt. Hierin komt duidelijk naar voren dat je kritisch en onderzoekend gewerkt hebt om dit artikel te schrijven. Het artikel is gepubliceerd op internet. (* In de 3e periode wordt bij het vak Media- en techniekfilosofie gewerkt aan een kritisch artikel wat je hier eventueel voor mag gebruiken).
1. Ik heb een interview gehouden met een psycholoog. Dit omdat zij dagelijks te maken heeft met mensen met psychische klachten en ik erg benieuwd was hoe zij dacht over het inbrengen van games om mentale problemen bij patiënten aan te pakken.
Enkele belangrijke punten uit het interview zijn:
- Er zijn veel verschillende behandeltechnieken (cognitieve gedragstherapie, schematherapie, systeemtherapie, acceptance and commitment therapie, EMDR/traumatherapie), wel allemaal oplossingsgericht.
- Er wordt nu al digitale therapie gebruikt, denk aan videobellen door corona en E-Learning.
- Wel voorwaarden aan digitale therapie, zoals goeie internetconnectie en materiaal (budget hiervoor?), maar zal zeker meer in de toekomst gebruikt worden.
- Er kan een behandeling aangeboden worden na het gebruik van neurogames, maar het hoofddoel is wel een diagnose vaststellen.
- Oppassen dat iemand niet weer een trauma gaat herleven door het gebruik van neurogames, dus de situatie hierop aanpassen.
- Trauma heeft niet altijd te maken met ons denken, maar zit vaak in ons gevoel (het zintuiglijke) opgeslagen, en met games kom je op andere gebieden in het brein uit waar je veel gerichter op kan behandelen, dus sneller resultaat en minder bedreiging voor de patiënt (niet over hoeven te praten, lagere drempel).
- Lastig inschatten qua kosten, wel duur, maar dit is wel de toekomst, dus dat er wel subsidies beschikbaar zullen zijn vanuit de overheid/onderzoeksinstanties.
2.
Het concept waar ik mee ben gekomen gaat als volgt: Een patiënt bij de psycholoog krijgt een EEG gadget op (zie schets). Via een ander apparaat (de game console), wordt de game opgestart, deze game kan zelf ontwikkelt zijn voor therapeutische doeleinden, maar ook bestaande games. De patiënt speelt de game d.m.v. het zenuwstelsel te gebruiken en ondertussen monitort een ander apparaat de emoties, stemming en reacties van de patiënt bij het spelen van de game. Stel, een patient met PTSS speelt dus een game waarin een situatie voorkomt waar de PTSS getriggered wordt (bijvoorbeeld een militair die een spel speelt waarbij die weer terug in het uitgezonden land is). Terwijl de patiënt om probeert te gaan met deze situatie door de game te “spelen” met zijn zenuwstelsel, monitort de psycholoog hoe hij/zij op de hele situatie reageert. Uit deze data kan een conclusie worden getrokken over de patiënt zijn/haar gedrag en kan er dus een verdere behandeling plaatsvinden. Dit is een veel effectievere methode dan het maar te vragen aan een patiënt en te hopen dat hij/zij alles vertelt. Voor een patiënt is dit natuurlijk erg lastig en dat is ook heel begrijpelijk, maar zo kan een psycholoog wel een optimale behandeling starten als zij precies weten hoe de patiënt met de situatie omgaat. Ik ben van mening dat dit concept ervoor kan zorgen dat meer mentale problemen opgelost kunnen worden.
3. Ik heb als laatst een artikel geschreven over neurogames in de 3e periode van Media- en Techniekfilosofie (klik op de link om weer te geven, anders op download als dat niet werkt):