Inleiding:
Ik zal dit block beschrijven door middel van verschillende projecten te gebruiken en toe te lichten uit CLE 1. Ik heb elk project anders aangepakt en elk project heeft voldaan aan één of meerdere uitdagingen van dit block. Ik zal daarbij duidelijk aangeven welk project het is door middel van de beschrijving en foto’s/filmpjes. Sprint 1 en 2 zijn vooral probeersels en voldoen zeker niet helemaal aan de uitdagingen, maar ik vond het zelf toch wel handig om te laten zien wat ik ermee wilde proberen. Sprint 3 is dan ook wel het beste qua resultaat en uitdagingen voor dit block en is vooral het “uitgangspunt” voor dit block. Ik verbeter vooral de dingen in dat project die minder goed gingen in sprint 1 en 2, of elementen die helemaal niet in sprint 1 en 2 voorkomen, maar wel nodig waren voor dit block. Je ziet als het ware de ontwikkeling die ik doormaak tijdens de projecten die ik heb gedaan in CLE 1.
Hardware programmeren:
Ik kan een microcontroller programmeren, zodanig dat hiermee een interactief project aangestuurd kan worden. De microcontroller kan inputs inlezen en outputs aansturen. Het project heeft geen beeldscherm nodig om te functioneren.
Ik heb voor het eerst kennisgemaakt met the circuit playground express (de microcontroller) tijdens de eerste les van programmeren. Op het filmpje hieronder is te zien dat ik m.b.v. de code via MakeCode de led-lampjes laat branden wanneer ik op de knop druk en wanneer ik de microcontroller schudt, er een geluidje uitkomt. Dit is natuurlijk een heel simpel voorbeeld van het gebruik van de microcontroller.
Tijdens sprint 2 heb ik voor het project een wat meer uitdagende code gebruikt om mijn microcontroller mee aan te sturen. De bedoeling was dat wanneer de microcontroller een free fall detecteerde, de led-lampjes rood zouden knipperen en er een sirene geluid vanaf kwam (bewegingssensor gebruikt). Zodra ik op knop A zou drukken, zou het sirene geluid stoppen en zou je kort een power-up geluid horen en zouden alle led-lampjes groen kleuren. In mijn blogpost CLE 1.9 kun je verder lezen over wat de bedoeling van dit was voor mijn uiteindelijke product. De foto hieronder laat zien wat de code was voor de microcontroller en het filmpje laat zien wat het uiteindelijke resultaat was. In sprint 3 heb ik bewust niet voor de taak gekozen om de microcontroller te programmeren, omdat ik nog een casing moest maken (zie laatste uitdaging) en ik vind dat mijn code uit sprint 2 wel voldoet aan wat de uitdaging van mij wilt/verwacht.
Externe electronica aansluiten:
Ik kan externe electronica aansluiten op de microcontroller zodanig dat dit extra functionaliteit toevoegt. Denk hierbij aan sensoren en knoppen voor input, en lampjes, servo motor en geluid voor output.
Tijdens sprint 1 heb ik de 180 graden servomotor gebruikt voor mijn project. Ik wilde eerst hiermee ervoor zorgen dat de servomotor mijn robot een “duw” gaf als het ware, zodat de wielen dan vanzelf naar voren zouden bewegen. Dit lukte alleen niet, want de servomotor kon zich nergens stevig aan afzetten en er kwam dus geen beweging in. In plaats daarvan heb ik de servomotor gebruikt om het vlaggetje op mijn robot heen en weer te laten zwaaien (zie filmpje). Voor de uitgebreide beschrijving van dit project kun je mijn blogpost van CLE 1.2 lezen.
Tijdens sprint 2 wilde ik een externe speaker aansluiten op mijn armband, zodat het geluid van de sirene en de power-up harder zouden zijn, want helaas produceert the circuit playground express te weinig geluid om het echt goed te horen. Dit is helaas niet gelukt, omdat volgens Erik de speaker niet kon koppelen met de Javascript code. Dit was wel jammer, aangezien ik de speaker al had gekocht (zie foto).
In sprint 3 was het voor mij echt de taak om een goed extern apparaatje toe te voegen aan het project. Naar mijn mening is dit ook gelukt. Samen met mijn groepje hadden we besloten om als één van de sensoren een bewegingssensor te gebruiken. Die zou beweging tot wel 4 meter afstand kunnen detecteren, en als reactie hierop zou de kogelcilinder een snelle, intimiderende beweging maken. Zo werd de tegenstander gelijk gewaarschuwd als het iets probeerde.
Bruikbaar product:
Ik kan een behuizing voor het eindproduct ontwerpen waarbij bedrading en gevoelige electronica verborgen is, zodanig dat het eindproduct bruikbaar is voor een eindgebruiker zonder dat het meteen kapot gaat. Ik kan verantwoorden welke keuzes ik heb gemaakt in de vormgeving van het product en waarom deze aansluiten bij de doelgroep.
Bij sprint 1 heb ik de servomotor verborgen door hem in mijn robot te doen. Ik sneed een stuk open in de zijkant van de kartonnen body en deed de servomotor daar doorheen. Ik kon de schuiver aan de voorkant er mooi voordoen, zodat het gat niet zichtbaar zou zijn. Dit is niet een heel mooi voorbeeld van een goede behuizing, maar voor het eerste project vond ik het geen slecht idee van mezelf, vooral dat de schuiver het gat zou verbergen.
Bij sprint 2 heb ik zelf een armband gemaakt voor het project. Helaas telt dit niet als “casing” en heb ik the circuit playground express ook niet verborgen, maar het is wel zeker een bruikbaar product geworden. Ik had als omgeving voor dat project een zorginstelling, en mijn product moest dus aansluiten bij de doelgroep ouderen. Een armband (of ketting) zou naar mijn idee niet in de weg zitten voor ouderen en het is ook makkelijk aan en uit te doen. Ik wilde het voor ouderen dus zo simpel mogelijk houden, en dat heb ik ook wel bereikt naar mijn mening met deze armband. Ik heb zelfs 2 armbanden gemaakt in de kleuren rood, wit, blauw en ook gewoon wit zodat de ouderen nog een keuze hebben.
In sprint 3 heb ik eigenlijk pas echt een goede casing gemaakt. Ik ben naar het Stadslab gegaan en heb daar m.b.v. Illustrator het ontwerp gemaakt en de afmetingen bepaald. Helaas werkte het programma van de laserprinter niet helemaal, waardoor we van 3 mm dikte van het hout naar 6 mm dikte moesten. Uiteindelijk was dat niet heel erg, aangezien ons ontwerp een tank moet worden en die er toch wel stevig uit moet zien. Nadat de houtplaten door de laserprinter waren uitgesneden (zie filmpje), hebben we alles in elkaar getimmerd en was het echt een mooie, stevige casing geworden voor ons project (zie foto). Diezelfde les heb ik het samen met een projectgenoot mooi geverfd in camouflage kleuren, moet er toch als een tank uitzien uiteindelijk 😉 .
De laatste paar lessen van sprint 3 heb ik de gaten nog geboord (zie filmpje) van waar de wielen in zouden komen en heb ik samen met een projectgenoot ook de wielen in onze casing vastgezet zodat ze ook konden ronddraaien (dit bleek nog een hele uitdaging te zijn). Gelukkig is alles uiteindelijk gelukt en hebben we als laatste nog alle elektronica verborgen (zie foto) in de tank en alles getest, en alles werkte tot mijn grote opluchting. Ik kwam ook met het idee om een tank te maken, dit deed ik bewust omdat een tank toch wel een uitstraling geeft van stevigheid en intimidatie, en het bang maken van je tegenstander is toch wel een pluspunt in de battle.
Retrospective:
Al met al, zie je toch hoe ik mezelf ontwikkel door deze 3 sprints heen in CLE 1. Van het niet werken van mijn hele idee in sprint 1 (maar wel een alternatief gevonden), tot een bruikbaar product met een goede code bij sprint 2 dat echt goed aansloot bij mijn doelgroep, maar er nog wel externe elektronica ontbrak. Maar uiteindelijk bij sprint 3 heb ik toch alles bij elkaar gekregen wat voor dit hele block nodig was, een prachtige casing (gedecoreerd met verf), externe electronica en voor mij toch wel het belangrijkst: een volledig werkend product. Ik hoop hiermee echt een duidelijk beeld te hebben gegeven van mijn ontwikkeling van de studie tot nu toe. Het Iron Man block is daarom ook een goede weergave hiervan en ik hoop hiermee dan ook te hebben voldaan aan alle uitdagingen, zo niet, heb ik in ieder geval een hoop geleerd bij het maken van dit block.