Retrospectief Sprint 3

Je bent proactief aan het werk, met je werkhouding laat je zien dat teamleden op je kunnen bouwen. Je kan projectmatig werken met je team en bent in staat feedback te geven en te ontvangen. Heb je je professioneel opgesteld naar de andere teamleden en docenten? Waaruit kunnen we dat opmaken? Waarin kan je je nog verbeteren in dit opzicht?

Rik en ik waren vooral bezig met het ontwerpen van de objecten in de game. Zoals de draak, coin, vliegtuig, ufo en wolken. Bij elk ding wat ik gemaakt heb, heb ik feedback gevraagd. Dit heb ik gedaan omdat ik meestal best onzeker ben over dingen die ik ontwerp. Ik heb altijd het gevoel dat er iets mist/beter kan. Ik denk dat dit komt omdat ik niet zo vaak dingen ontwerp. Dit doen vaak andere mensen in mijn team omdat ze dat graag willen maar deze CLE wilde ik het graag. Ik wilde het graag doen omdat ik dan alle kanten van de opleiding heb gezien en gedaan. De feedback die ik kreeg was vaak positief of opbouwend zodat ik er iets mee kon. Ik had de draak gedeeld in de groeps app en gevraagd om feedback en Gertjan reageerde met “Ik zou de vleugels wat puntiger maken”. Dit heb ik dan ook gedaan en het gaf mij een fijn gevoel omdat ik dan wist dat Gertjan er ook mee eens was. Ik heb gemerkt dat ik de extra bevestiging fijn vind om te krijgen. Ik heb niet alleen feedback gevraagd maar ook veel gegeven. Als iemand wat deelde bijvoorbeeld Angel deelde dat hij bezig was met de coin te programmeren. Heb ik gezegd dat het er een beetje gek uit ziet dat de coins sneller gaan dan de wolkjes. Dit hebben ze dan ook aangepast. Door dat we elkaar feedback geven heb ik toch invloed op het programmeer gedeelde en Angel en Gertjan op het ontwerp gedeelte. Hierdoor is het echt onze game geworden. Voortaan ga ik ook feedback blijven vragen omdat ik een bevestiging zoek of het wel goed is. Ook is het een goede manier om mijn teamleden in mijn proces mee te nemen. Zodat ze ook invloed hebben en weten waar ik mee bezig ben. Als er dan iets is waar ik tegen aanloop weten hun dat ook en kunnen ze meedenken. 

Wat was je bijdrage aan de ontwikkeling van het product? Welke uitdagingen (technisch, vormgeving) ben je tegen gekomen en welke alternatieven heb je in kaart gebracht om tot een goed resultaat te komen? Op welke manier heb je inspiratie opgedaan?

CLE 2 en 3 heb ik heel erg gefocust op het programmeren omdat ik daar nog het minste vanaf wist. Deze CLE moest ik nog veel building blocks die met ontwerpen te maken hebben. Daarom heb ik er voor gekozen om het ontwerpen te doen. Uiteraard dat wel netjes afgestemd met wat de andere graag wilde/moesten halen. Toen ik daarvoor koos wist ik nog totaal niet wat mij te wachten stond en hoe ik moest ontwerpen voor een game. Uiteindelijk hebben we voor een pixel game gekozen omdat dat wel typisch iets voor arcade is. Met de meest simpele tool ben ik aan de slag gegaan (pixel art). Ik wist nog niet goed hoe het werkte dus ik ging er eerst mee spelen zodat ik door had hoe ik er mee moest werken. Hierna ben ik wat voorbeelden gaan opzoeken van een draak. Het was makkelijk want als je ‘draak pixel’ opzoek krijg je genoeg maar wij wilde graag een draak van bovenaf… Dat was heel lastig te vinden. Ik moest daardoor mijn eigen creativiteit gebruiken om een draak vanboven te maken. Dit was best leuk maar ook moeilijk want ik wist helemaal niet of het wel ‘goed’ is. Ik vind het fijn om een voorbeeld te hebben en daar mijn eigen variatie op te maken. Dan weet ik zeker dat het op een draak lijkt maar nu moest ik het vooral hebben van mijn teamleden. De wolken en een coin waren makkelijk te vinden en makkelijk een variatie op te maken. Bij de coin was het zelfs zo makkelijk dat ik meerdere opties heb gedeeld en dat de rest mocht kiezen. Dit heb ik gedaan omdat ik zelf ook niet kon kiezen. Of ik er trots op ben? Ja zeker. Weet nu wel dat pixel art niet heel moeilijk hoeft te zijn. Je kan het heel moeilijk maken maar je kan het ook simpel houden. Deze CLE heeft mij wel geleerd dat ik echt wel van ontwerpen hou en dat heb ik ook wel gemist in CLE 2/3. Ook ben ik wel blij dat ik het zogezegd niet verleerd ben. Ik zou voor de volgende keer wel iets willen combineren programmeren en ontwerpen maar ik weet niet of dat kan. 

De opgeleverde planning en taakverdeling bij aanvang was nadrukkelijk ook gebaseerd op jouw leerwensen. Je kan aantonen dat je hebt gewerkt aan eerder opgestelde leerdoelen, hierin heb je eerdere feedback uit sprint 1 en 2 meegenomen. Was je in dit proces ‘in control’ van wat JIJ wilde leren en heb je invloed uitgeoefend op de planning en verdeling van taken? Een game ontwikkelen die helemaal klopt is taai en pittig werk. Neem je met open eindjes genoegen of lukt het je om je te richten op de details en alles er uit te halen wat er in zit? Hoe ben je omgegaan met tegenslag?

Ik wist dat ik deze CLE veel building blocken moet halen. Dit komt omdat ik vorige CLE nog helemaal niet klaar was om building blocken af te nemen maar had dat wel gedaan. Ik moest er in totaal nog 6 en ik had nog 6 in plan momenten. In een ideale wereld had dit makkelijk gekund maar ik wist ook wel dat ik het niet in 1 keer kon. Ik heb besloten om 3 building blocken te doen en de andere 3 volgend jaar. Hierdoor zou ik wel mijn 7 studie punten krijgen voor vorig CLE maar deze zou ik missen. Als mijn berekeningen goed zou ik dan alsnog 48 studie punten halen. Daarbij zou ik dan ook al mijn toetsen moeten halen. Hier had ik wel motivatie voor en wilde ik ook echt halen omdat ik wist dat het haalbaar is. Toen kwam er iets waar ik niet trots op ben. Ik ben vanaf mei al bezig met mijn kamer in Rotterdam. Deze is nu al ingericht en ik kan er wonen. Deze CLE/sprint wilde ik daar elke keer graag naar toe en was ik daar heel erg mee bezig. Woensdag avond ging ik meestal heen en vrijdag weer terug. Die woensdag was ik dan ook vooral bezig met inpakken en nadenken wat ik allemaal nodig had. Dit heeft er in geresulteerd dat ik minder tijd ging spenderen aan CLE. Ik merkte dit al vrij snel maar ik kon het niet stoppen omdat ik zo enthousiast was. Mijn probleem/eigenschap is dat ik graag eerst mijn tijd spendeer aan de dingen die ik het allerleukste vind. Ik baal er ontzettend van dat dit gebeurt is. In ons project is het niet merkbaar dat mijn motivatie minder was omdat ik niet mijn teamleden wilde teleurstellen. Andere in mijn problemen meenemen is dan ook alles behalve mijn bedoeling. “Mijn probleem dus ik moet het zelf oplossen”. Nu ik dit schrijf kom ik heel erg mijzelf tegen en heb vanochtend ook gezegd “eerst Retrospectief voordat ik iets leuks mag doen”. Dit is dan ook mijn aanpak voor de volgende keren. Eerst iets minder leuks en daarna een soort van beloning om wat leuks te doen. De oplossing voor het Rotterdam probleem is zichzelf al aan het oplossen. Hoe vaker ik hier ben hoe minder enthousiast ik ervoor ben en hoe minder tijd het kost. Voor nu zit ik met het probleem dat ik nog 1 building block moet en ik heb oprecht geen idee hoe ik die nog ga halen. Ik heb geleerd om mijn prioriteiten beter te stellen. Eerst iets minder leuks en daarna een beloning wordt mijn aanpak. Zoals nu, ik heb dit af en nu mag ik van mijzelf naar de Plantenhal.