CLE1

Sprint 3:
Tijdens de laatste pitch die ik gegeven had ik feedback ontvangen van mijn klasgenoten waarvan ik mocht bepalen van mijn CLE teamcoach welke feedback ik wilde gaan gebruiken om mijn product de Vakkenvuller 2.0 te verbeteren. Mijn Vakkenvuller 2.0 was erg kwetsbaar. Dit heb daarom ook meegekregen als feedback van een klasgenoot.

Dat de bedrading verborgen was was niet het enige probleem omdat de Vakkenvuller 2.0 alleen maar producten kan optellen maar hij kan geen producten aftrekken als een vakkenvuller of consument een product uit het vak haalt. Als oplossing had ik gekozen om daarom externe hardware aan te gaan sluiten. Om het probleem te tackelen had ik de Ultrasonic bewegingssensor besteld en deze vervolgens geïmplementeerd in de nieuwste versie van mijn product genaamd de Vakkenvuller 3.0 met behulp van een breadboard.

Ik wist dat mijn teamgenoten de Ultrasonic bewegingssensor gebruikt hadden tijdens sprint 2. Mijn aanpak om nieuwe te dingen te leren was om eerst aan mijn teamgenoten te vragen hoe ik de bewegingssensor kon koppelen aan een breadboard. Ik was namelijk nog niet zo bekend met de bewegingssensor. Timon Abbing heeft mij de volgende link gegeven van de officiële website van Adafruit https://learn.adafruit.com/distance-measurement-ultrasound-hcsr04/connect-the-sensor.

Toen alle bedrading van de hardware op orde was. Was het tijd om de code in te duiken om de bewegingssensor werkend te krijgen zodat het producten van een vak kon aftrekken.

Uiteindelijk was de Vakkenvuller 3.0 goed geprogrammeerd en het daarna wilde ik de behuizing van het product solide maken. Ik heb met mijn teamgenoten een afspraak gemaakt in het Stadslab voor een solide behuizing voor het product. Mijn collega Stevie die een sterke achtergrond heeft in ontwerpen en design heeft mij geassisteerd met het ontwerpen van mijn casing met Adobe Illustrator.

Ik heb voor de Vakkenvuller 3.0 ook een one pager gemaakt als promotiemateriaal. De website kunt u vinden op https://stud.hosted.hr.nl/0957257/cle1onepager/. Daarnaast heb ik de Vakkenvuller 3.0 gepitched en de one pager live laten zien.

Wat anders zou kunnen is het design van de doos gebruiksvriendelijker maken. Hier kwam ik ook pas later achter. De bewegingssensor staat links in de hoek van de voorkant van de doos maar het is niet echt duidelijk voor een vakkenvuller of consument hoe het product van het schap af kan trekken. Het doosje is ook helemaal van hout en bevat weinig kleuren, waardoor het product er minder aantrekkelijk uitziet voor de eindgebruikers. Het zou anders kunnen door de doos te verven met verschillende kleuren om het product aantrekkelijker te maken. Daarnaast is het ook leuk om met tekst te werken bijvoorbeeld een tekst met “Scan mij!” boven de bewegingssensor, zodat het duidelijk is waar een consument of vakkenvuller het product moet laten scannen.

Ik vond dat ik goed had doorgezet toen ik problemen had met het programmeren van de Circuit Playground Express, het breadboard en de bewegingssensor. Het probleem dat ik had was dat de lichtjes niet de juiste kleur liet zien als ik een object voor de bewegingssensor hield. Ik wist al gelijk dat dit aan een van de if-statements lag in mijn code.

Tijdens sprint 3 was voor mij vooral het programmeren van de bewegingssensor makkelijk omdat ik al redelijk wat ervaring heb met verschillende programmeertalen zoals, C#, PHP, Ruby en JavaScript. Voor dit project had ik in MakeCode de blokken amper aangeraakt en het meeste code geschreven in JavaScript. Blokken vind ik handig voor simpele programma’s maar wanneer een programma meer detail krijgt vind ik het gebruik van blokken onoverzichtelijk. Daarom had ik in MakeCode geprogrammeerd met JavaScript.

Het pitchen ging ook makkelijker dan de vorige keer. Toen ik er stond voelde ik meer zelfvertrouwen. Ik kon makkelijk mijn eigen draai geven aan de pitch door over mezelf te vertellen en gebruik te maken van humor. De klas lachte mee en dat gaf mij meer energie tijdens de pitch. Ik merk ook dat ik goed gestructureerd kan pitchen nu. Mijn basis opzet is mezelf voorstellen, identificeren met het probleem dat de doelgroep ervaart, oplossing, hoe werkt mijn product, de voordelen en dan het slot. Dit vond ik goed gaan en ik ben blij dat ik tijdens CLE heb geleerd hoe ik moet pitchen. In de toekomst zie ik mezelf een onderneming starten en pitchen is daarvoor belangrijk. Ik wil deze 4 jaar van mijn opleiding goed benutten om een professional te worden in pitchen!

Ik vond het ontwerpen van de casing erg moeilijk omdat ik zelf niet veel ervaring heb met design en lasercutten. Daarom heb ik hulp gevraagd aan mijn collega Stevie om mij Adobe Illustrator en lasercutten in het StadsLab uit te leggen. Dit had ik aan Stevie gevraagd omdat zij een achtergrond heeft in grafisch vormgeven.

Ik wil voor de volgende sprint kritischer denken over mijn ontwerp omdat ik erg gestrest raakte toen ik erachter kwam dat de muntjes die ik gebruikt had voor de Vakkenvuller 2.0 niet zo netjes waren voor de Vakkenvuller 3.0. De alligator clips hadden het bereik niet om de 4 munten horizontaal vast te klemmen, dus ik moest het verticaal vast klemmen en door de gaatjes heen halen van de bovenste plank. Volgende keer wil ik beter in mijn hoofd visualiseren hoe het eindresultaat van mijn product eruit gaat zien. Als ik dat doe dan voorkom ik problemen tijdens het assembleren van het product. Daarnaast bespaart het tijd, geld en een heleboel frustratie.

Mijn rol in het team was om mijn teamgenoten te assisteren met het programmeren van de Circuit Playground Express. Ik had ze verteld als ze hulp nodig hadden met programmeren dat ze dat direct aan mij kunnen vragen. Joshua had bijvoorbeeld de vraag hoe het kwam dat lichtjes van te snel veranderde van kleur op het moment dat een object dichtbij de bewegingssensor kwam. Ik had het hem verteld dat het kwam omdat hij geen gebruik had gemaakt van pauses. Hierdoor zullen de lichtjes langzamer van kleur veranderen. Ik vind het nu makkelijker om code uit te leggen aan anderen wat een win-win situatie is. Mijn teamgenoten leren ervan en ik heb de vaardigheid opgedaan om code uit te leggen wat prima van pas zou kunnen komen tijdens het Front-end en Back-end block.

Sprint 2:

Ik had de opdracht gekregen om onderzoek te gaan doen naar mijn omgeving om te kijken hoe ik een bepaalde situatie zou kunnen verbeteren met het maken van een smart object. Samen ben ik met mijn projectgroep op een terras gaan zitten. Ik heb geobserveerd naar problemen die opgelost kunnen worden in de horeca. Het eerste idee wat in mij op kwam was een menukaart te verlichten met een bewegingssensor. Helaas leverde dat idee geen resultaat op, want mocht het gaan regenen op het terras dan gaat de robot stuk.

Nadat ik erachter kwam dat mijn eerste idee niet goed had ik mijn aanpak aangepast. Eerst wilde ik kijken in welke context ik onderzoek wilde gaan doen. Ik had besloten om te kiezen voor een fysieke winkel, omdat ik vaak boodschappen doe waardoor ik sneller op ideeën kon komen voor een smart object. De eerste stap was om artikelen te lezen over het gebruik van smart objects in winkels. Hierdoor heb ik meer kennis kunnen vergaren over smart objects in winkels wat mij inspiratie had gegeven voor een slimme oplossing in winkels. Daarna had ik twee medewerkers geïnterviewd die bij een supermarkt werken als vakkenvuller, waardoor ik meer inzichten heb gekregen in hun behoeftes voor het product.

Winkels maken tegenwoordig gebruik van RFID-tracking chips die databases van webshops in real-time kunnen updaten en zorgen voor de beveiliging van producten. Infrarood sensors worden gebruikt om consumentengedrag te meten bijvoorbeeld welke route het meest gelopen wordt door een winkel, bij welke producten ze stil staan etc. Op basis van die gegevens kunnen winkels hun inrichting aanpassen om meer winst te genereren. Ook worden smart objects gebruikt voor reclame- en promotiedoeleinden. Consumenten die gebruik maken van tablets die in winkels staan om een product bekijken en aan te passen. Als bijvoorbeeld een type bank bijv. de rode bank het meest wordt bekeken kan de winkel de bank in hun display zetten (Heida, 2017).

Smart objects worden al gebruikt in bepaalde winkels, zoals Hugo Boss. Zij werken met warmte-sensoren in hun kledingwinkels, zodat ze kunnen achterhalen wat de drukste plekken in de winkel zijn. Hugo Boss plaatst hun premium producten juist op die plekken om meer winst uit hun producten te halen. Consumenten kunnen winkel apps gebruiken om de locatie van een bepaald product te achterhalen, zodat hij of zij niet lang hoeft te gaan zoeken. Temperatuur- en lichtsensoren kunnen gebruikt worden door winkels om de ervaring van voor de consument beter te maken d.m.v. het juist aanpassen van de verlichting en temperatuur. In China waren ze bezig om chips in te bouwen in goederen, zodat de consument het product niet meer hoeft te scannen. De boodschappen werd automatisch afgeschreven van hun WeChat wallet app, waardoor ze in principe niet hoeven af te rekenen bij een kassa. De WeChat wallet app is een portomonee waarop geld opgewaardeerd kan worden (Vukicevic, 2018).

Mijn idee om een smart object te plaatsen in een winkel is als volgt. Toen ik gisteren in de Albert Heijn liep merkte ik dat sommige vakkenvullers lang op zoek zijn om een bepaald vak te kunnen vinden in de schappen. Persoonlijk zie ik hier een probleem en dat is dat ze hun werk sneller kunnen uitvoeren. Door bewegingssensoren in een vak te plaatsen kunnen de vakkenvullers snel zien welke vakken vol of leeg zijn. Dit kan de efficiëntie van hun werkzaamheden een flinke boost geven.

Ik heb voor dit onderzoek mensen die als vakkenvuller werken bij een supermarkt geïnterviewd om te kijken of mijn doelgroep dit product wel daadwerkelijk nodig heeft. Hieronder vind u het volledige interview.

Interview 1 met Mert:

Kevin (Interviewer): Stel je voor dat er aan de schappen een lichtje wordt gehangen om aan te geven of een vak vol of leeg is. Bij een vol vak is het lichtje groen en bij een leeg vak is het lichtje rood. Hoe zou jij dat vinden tijdens het vakkenvullen?

Mert (Geïnterviewde): Ik zou er blij mee zijn en het zou mijn leven een stuk makkelijker maken.

Kevin (Interviewer): Hoe lang deden je beginnende collega’s erover om lege vakken te vinden in de schappen?

Mert (Geïnterviewde): Mijn beginnende collega’s moesten vaak lang kijken om iets te vinden in de schappen. Daar waren ze wel een minuut of twee mee bezig en dat zou met dit plan eigenlijk best wel verminderd worden.

Kevin (Interviewer): Denk je dat dit idee toegepast zou kunnen worden in supermarkten en dat vakkenvullers hierdoor sneller kunnen werken?

Mert (Geïnterviewde): Zeker maar ik vind ook dat er een oranje licht bij moet komen, zodat je weet welke vakken niet helemaal gevuld zijn. Soms heb je dat er 1 blikje in het schap ligt maar dan is het licht groen of zoiets. Als je er een oranje lichtje in zet dan weet je dat er iets nog niet volledig aangevuld is. Heel vaak ga je als vakkenvuller met gewoon met 10 M&M’s naar een vak maar er hoeft bijvoorbeeld maar 1 zak in. Vandaar dat het oranje lichtje een goed idee is.

Interview 2 met John:

Kevin (Interviewer): Stel je voor dat er aan de schappen een lichtje wordt gehangen om aan te geven of een vak vol of leeg is. Bij een vol vak is het lichtje groen en bij een leeg vak is het lichtje rood. Hoe zou jij dat vinden tijdens het vakkenvullen?

John (Geïnterviewde): Het zou heel handig zijn voor een vakkenvuller omdat je dat efficiënter de schappen zou kunnen vullen. Echter geeft het geen goede indicatie hoeveel van het product er nog in de schappen zitten, wat uiteraard voor elk schap anders is. Het is niet de bedoeling dat alleen de lege vakken gevuld worden, maar ook de vakken die bijvoorbeeld half leeg zijn. Daarnaast is zijn lichtjes visueel minder aantrekkelijk in de oog van de klant en is het ook een behoorlijke investering voor een supermarkt om zoiets te implementeren, omdat het naast het aanschaffen ook nog energiekosten met zich meebrengt.

Kevin (Interviewer): Hoe lang deden je beginnende collega’s erover om lege vakken te vinden in de schappen?

John (Geïnterviewde): Normaal gesproken wordt bij een supermarkt ervoor gezorgd dat elke werknemer een specialisatie krijgt. Zo was ik bijvoorbeeld de specialist in het aanvullen van het vlees en de zuivel afdeling. In het begin moet je dan heel erg zoeken maar hoe vaker je werkt in je afdeling des te sneller het zal gaan tot het punt dat je zelfs sneller bent dan de teamleiders. Als je dan op een andere afdeling staat, dan zal je nog wel eventjes moeten zoeken.

Kevin (Interviewer): Denk je dat dit idee toegepast zou kunnen worden in supermarkten en dat vakkenvullers hierdoor sneller kunnen werken?

John (Geïnterviewde):
Ik denk zelf dat het niet echt reëel is, maar het zou zeker wel enkele seconden besparen. Er meestal wel plek is voor de producten die de vakkenvullers moeten vullen. Van tevoren maken de voorraadbeheerders namelijk al een inventarisatie van welke producten er besteld moeten worden en dus ook aangevuld moeten worden. Het is namelijk onlogisch als er producten worden besteld waarvan er al genoeg zijn.

—– Einde Interview ——

Het interview heeft me inspiratie gegeven voor mijn productnaam genaamd de vakkenvuller 2.0. Ik wil hiervoor mijn robot laten reageren op een oppervlak van aluminium, zodat hij kan bijhouden hoeveel producten er in een schap aangevuld zijn. Ik had daarvoor de vakkenvuller 2.0 geprogrammeerd en gepitched.

Tijdens sprint 2 vond ik dat het goed ging met de gestructureerde aanpak die ik had gehanteerd, omdat ik eerst onderzoek had gedaan en daarna een idee had voor een smart object in de winkel. Vervolgens had ik het doelgroeponderzoek uitgevoerd. Als ik een andere volgorde had gehanteerd door bijvoorbeeld eerst te beginnen om een idee te verzinnen dan zou ik per ongeluk een idee kunnen hebben die al bestaat. Ik was best zenuwachtig voordat ik moest pitchen, maar toen ik eenmaal voor de klas stond ging het goed en heb ik veel tops gekregen en een tip over dat mijn product nogal kwetsbaar is.

Waar ik mezelf in kan verbeteren is het goed uitschrijven van mijn flowchart, want toen ik de vakkenvullers aan het interviewen was gaf 1 iemand aan dat het ook handig zou zijn om een oranje licht te plaatsen voor het smart object. Doordat ik graag snel werk vergeet ik soms de belangrijke puntjes op de i te zetten. Ook wil ik mezelf rustig houden tijdens het pitchen. Tijdens deze pitch moest ik aangeven aan mijn CLE coach wanneer de dia verwisseld moest worden. Dit voelde ongemakkelijk voor me, omdat ik het liever zelf doe. Ik vond dat ik tijdens de pitch zenuwachtig overkwam wanneer de dia verwisseld moesten worden. Voor de volgende sprint wil ik ook beter mijn pauzes inplannen, zodat ik rustig over mijn ideeën kan nadenken i.p.v. het overhaast te doen. Ook wil non-verbaal rustiger blijven als iemand de dia’s van mijn slide verwisselt.

In het team hadden mijn collega Joshua en ik een begeleidende rol als het gaat om het programmeren tijdens CLE. Ik was zelf snel klaar met de taken voor CLE, waardoor ik tijd over hield om mijn teamgenoten te helpen met het programmeren. Ook was mijn rol in het team was om te brainstormen met mijn team over op welke locatie we gaan observeren om met nieuwe ideeën te komen. Ik stelde eerst voor om ergens te gaan eten maar daar was de groep het niet eens. Stevie kwam op het idee om op een terras te gaan zitten samen met mijn groep, omdat het wat goedkoper is dan naar een restaurant gaan. Helaas hadden we nog geen ideeën kunnen bedenken tijdens dit moment. De persoonlijkheden van mijn teamgenoten leren kennen is belangrijk, omdat een team beter werkt als iedereen elkaar mag. Hard werken is iets waar ik veel waarde aan hecht maar ook is het van belang dat we met elkaar socializen. Het werken met beloningen heeft mijn leren beïnvloed. Na al het harde werk met je team er tussenuit gaan houdt me gemotiveerd en zo leer je ook van elkaar!

Referenties

Heida, M. (2017, 18 juni). Smart Retail, Internet of Things voor de winkels met voorbeelden van Albert Heijn en Amazon. Geraadpleegd op 19 september 2020, van https://internetofthingsnederland.nl/smart-retail-internet-things-winkels-voorbeelden-albert-heijn-en-amazon/

Vukicevic, B. (2018, 22 juni). Internet of Things kan redding zijn voor retail. Geraadpleegd op 19 september 2020, van https://www.marketingfacts.nl/berichten/internet-of-things-retail

Sprint 1:

Voor de building block pitch perfect heb ik een simpel robotje gemaakt met de Circuit Playground Express met Crickit dat vervolgens gepitched moest worden tijdens de eerste les van CLE die online plaatsvond op Microsoft Teams.

Mijn robot is in principe een opgevouwd post-it briefje in de vorm van een naamplaatje erop wat vast is gemaakt aan de servo met een nietje. Ik noem mijn robot ‘Blijf lachen’.

Mijn robot is als volgt geprogrammeerd. Als er een hard geluid gemaakt wordt dan schuift mijn robot 5x naar voren en dan stopt mijn robot. Bij elke beweging van de servo zit er een pause van 30 seconden (500 ms).

Toen ik de opdracht kreeg om mijn robot te gaan bouwen ging ik mezelf afvragen welke bronnen ik tot mijn beschikking heb. Tijdens de introductieles van CLE had ik al een kijkje kunnen nemen op de site van Adafruit (https://learn.adafruit.com/category/projects) waar een aantal voorbeeld projecten stonden. De projecten die weergegeven staan op deze site had ik gebruikt als inspiratie voor mijn robot. Ik nam meerdere projecten als uitgangspunt, maar sommige projecten vond ik moeilijk om te bouwen. Uiteindelijk vond ik een makkelijker project op de site namelijk de Cardboard Robot Inchworm (https://learn.adafruit.com/Cardboard-Robot-Inchworm). Dit project heeft mij de inspiratie gegeven om een eigen draai te kunnen geven aan mijn robot.

Mijn leerproces verliep niet efficient. Ik heb veel van de projecten van de site van Adafruit proberen na te bouwen waarvan er veel mislukte. Voor de volgende keer voordat ik aan een taak begin wil ik niet gelijk de diepte in duiken, maar eerst een stap terug nemen om te kijken of ik dit namelijk wel kan. Dit vind ik persoonlijk belangrijk omdat ik zo efficiënt mogelijk met mijn tijd wil omgaan. Als ik minder tijd in beslag neem heb ik ook meer tijd om voor andere vakken te studeren.

Mijn voorbereidingen voor de pitch vond ik voor de eerste keer over het algemeen goed gaan, omdat ik de pitch op de eerste dag toen ik de opdracht kreeg al af was. Hierdoor hoefde ik niet te stressen op de laatste dag voor de les wat ik als prettig ervaren heb. Ondanks dat mijn product niet de beste was had ik het wel op een creatieve manier gepitched. Er zat een leuk verhaal achter het product over dat een proces niet altijd snel verloopt zoals iemand wil.

Ik vond het lastig om op een creatief idee te komen voor mijn robot, waardoor ik gefrustreerd raakte en laat naar bed ging. Ik had eerst een robot gemaakt met een armpje dat kon zwaaien. Daar was ik niet tevreden mee omdat ik het product niet goed genoeg vond om te pitchen. Vervolgens had ik ook een ander object aan mijn robot geplaatst waar ik wel tevreden mee was.

In mijn eigen team ben ik redelijk behulpzaam en sociaal tegenover mijn collega’s. Toen mijn groep en ik WordPress moesten installeren had mijn groep aan mij gevraagd hoe ze dat moesten doen. Ik heb mijn hele groep geholpen, omdat ik zelf al wat ervaring heb met WordPress.

Van mezelf weet ik dat een perfectionist ben. Het is een goede kwaliteit om te hebben en tegelijkertijd is het ook een valkuil. Ik wil sneller tevreden zijn met een product als ik het niet beter kan maken. Dat ga ik doen door mijn mindset te veranderen. Ook al krijg ik de opdracht niet voor bedtijd af dan wil ik niet gaan stressen, maar liever de dag daarna weer verder met de opdracht, zodat ik mijn slaapritme niet verstoor.

Van mezelf ben ik introvert van natuur en heb ik om die reden zelf de voorkeur om alleen te werken. Doordat ik nu de mogelijkheid krijg om met een groep te werken is dit een stap uit mijn comfort zone wat ik als uitdagend ervaar. Ik zie duidelijk dat mijn groep en ik veel van elkaar leren. Iedereen heeft andere kwaliteiten, zoals design, creativiteit of programmeren. Hier maak ik ook gebruik van. Ik heb aan mijn groep verteld dat ik het moeilijk vond om een leuke robot te verzinnen, omdat ik het lastig vind om robots in elkaar te zetten. Mijn groep vertelde me dat ze mij daar graag mee willen helpen. Wij wisselen constant onze kennis met elkaar uit en dat is voor mij een nieuwe manier van leren aangezien ik dat meestal alleen doe.